Με αφορμή τη συνέντευξη του Κου Τσίπρα στο CNN, καθώς και τις συζητήσεις που προκάλεσε, θα ήθελα να ξαναγράψω την άποψη μου για τις ευθύνες μας ως πολίτες αυτής της χώρας.
Θέλω να ξαναπώ (κι ας γίνομαι κουραστικός) ότι σαν νέος άνθρωπος που έχω ζήσει αρκετά τη χώρα για να ξέρω τα προβλήματά της, άλλα έχω και εμπειρίες λειτουργικών κοινωνιών του εξωτερικού (με τα προβλήματα τους, προφανώς) αυτό που θέλω από τους πολιτικούς-εκπροσώπους μου δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια εφ'όλης της ύλης ανάλυση της κατάστασης της χώρας με καθαρές προτάσεις για την ανάκαμψη της παραγωγής και την αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα και των θεσμών, ανεξαρτήτως πολιτικού πλαισίου εφαρμογής.
Δηλαδή θα ήθελα να ακούσω κάποια πρόταση για το πως θα αναδιοργανωθεί το δημόσιο, ανεξαρτήτως αν θα γίνει "σοσιαλιστικά" (δηλαδή με δημόσια πρωτοβουλία) ή νεοφιλελεύθερα (με ισχυρή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα). Το ίδιο και για την ενέργεια, για παράδειγμα. Θα ήθελα να ακούσω προτάσεις για το αν και πως η χώρα θα εκμεταλλευτεί τόσο τις ορυκτές (πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ), όσο και τις ανανεώσιμες (ηλιακή, αιολική, βαθιά γεωθερμική) πηγές ενέργειας, και μετά να συζητήσω το αν αυτό θα γίνει αποκλειστικά από το κράτος, τους ιδιώτες ή με συμμετοχή και των δυο. Μπορώ να συνεχίσω και σε άλλους τομείς αλλά το νόημα είναι το ίδιο, οπότε χάριν συντομίας περιορίζομαι εδώ.
Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω προσωπικό πρόβλημα με τον Κο Τσίπρα, περισσότερο απ'ότι έχω με τους υπόλοιπους πολιτικούς μας. Δεν έχω καν πρόβλημα ασυμφωνίας πολιτικής προσέγγισης. Ή μάλλον έχω, αλλά δεδομένου ότι από όλους τους αρχηγούς των πολιτικών δυνάμεων της χώρας είναι ο μόνος που δείχνει να μπορεί να προσφέρει κάτι στον τόπο, και δεδομένου ότι κανείς δεν μου παρέχει αυτό που θέλω ιδεατά να ακούσω, τείνω ιδεολογικά να προσεγγίζω τις αριστερές-σοσιαλιστικές πτέρυγες της πολιτικής σκηνής.
Το θέμα είναι ότι ο Κος Τσίπρας άθελά του (ή ηθελημένα, δεν το γνωρίζω) ανέδειξε μέσω μιας δίλεπτης συνέντευξης όλες τις παθήσεις του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Ενός συστήματος που διαχειρίζεται τις τύχες τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων, και που στην "ελεύθερη" ελληνική αγορά έχει καταφέρει και προσφέρει 560 Ευρώ βασικό μισθό σε νέους ανθρώπους που κατά τη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν πτυχίο πανεπιστημίου, μεταπτυχιακό και άπταιστη γνώση τουλάχιστον 2 ξένων γλωσσών. Σε αυτή την αγορά σας διαβεβαιώνω ότι ένας νέος 38 ετών, κάτοχος Διπλώματος Πολιτικού Μηχανικού Ε.Μ.Π και χωρίς (απ'ότι φάνηκε) επαρκή γνώση καμίας ξένης γλώσσας δυσκολεύεται να βρει αξιοπρεπή εργασία, τουλάχιστον αξιοκρατικά, καθότι ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος.
Και όμως, αυτός ο νέος αυτή τη στιγμή καλείται να γίνει ο πρώτος πολίτης της χώρας, να πάρει στα χέρια του τις τύχες μας και να ανατρέψει το σάπιο, αδιαφανές και διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο! Και μάλιστα έχει βρει εν μια νυκτί φανατικούς υποστηρικτές που είναι διατεθειμένοι να τον υπερασπιστούν ακόμα και όταν υποπίπτει σε εξόφθαλμα ολισθήματα, ακόμα και όταν αλαζονικά επαίρεται διεθνώς. Ε όχι κύριοι πολίτες αυτής της χώρας, δεν χρειαζόμαστε κόλακες, χρειαζόμαστε νηφαλιότητα στην κρίση μας. Δεν θα πάμε να αλλάξουμε τα πάντα υποπίπτοντας στα ίδια λάθη.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας κυβερνήσουν δια του παραδείγματος (αγγλιστί lead by example). Ανθρώπους που πρώτα θα δουλέψουν να αλλάξουν τη χώρα κι έπειτα -πατώντας σε αποτελέσματα και σε βαθιά γνώση των ικανοτήτων μας ως λαός- θα βγουν να αλλάξουν διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες. Κι όχι ανάποδα, με καταγγελίες χωρίς να γνωρίζουμε αν μπορούμε έστω να παράγουμε όσα καταναλώνουμε. Αυτό δεν απευθύνεται στον Κο Τσίπρα, αλλά σε όλους του πολιτικούς μας, ανεξαρτήτως πτέρυγας.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μας να φέρουμε τους πολιτικούς μας σε δύσκολη θέση απαιτώντας σοβαρό πολιτικό λόγο. Κι επιτέλους ας συγκεντρωθούμε λίγο, αξίζουμε κάτι καλύτερο απ'όλους αυτούς. Αξίζουμε κάτι καλύτερο από μια διλληματική πόλωση φαντασμάτων αριστεράς-δεξιας ή μνημονιακών-αντιμνημονιακών, ας το απαιτήσουμε...
Θέλω να ξαναπώ (κι ας γίνομαι κουραστικός) ότι σαν νέος άνθρωπος που έχω ζήσει αρκετά τη χώρα για να ξέρω τα προβλήματά της, άλλα έχω και εμπειρίες λειτουργικών κοινωνιών του εξωτερικού (με τα προβλήματα τους, προφανώς) αυτό που θέλω από τους πολιτικούς-εκπροσώπους μου δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια εφ'όλης της ύλης ανάλυση της κατάστασης της χώρας με καθαρές προτάσεις για την ανάκαμψη της παραγωγής και την αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα και των θεσμών, ανεξαρτήτως πολιτικού πλαισίου εφαρμογής.
Δηλαδή θα ήθελα να ακούσω κάποια πρόταση για το πως θα αναδιοργανωθεί το δημόσιο, ανεξαρτήτως αν θα γίνει "σοσιαλιστικά" (δηλαδή με δημόσια πρωτοβουλία) ή νεοφιλελεύθερα (με ισχυρή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα). Το ίδιο και για την ενέργεια, για παράδειγμα. Θα ήθελα να ακούσω προτάσεις για το αν και πως η χώρα θα εκμεταλλευτεί τόσο τις ορυκτές (πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ), όσο και τις ανανεώσιμες (ηλιακή, αιολική, βαθιά γεωθερμική) πηγές ενέργειας, και μετά να συζητήσω το αν αυτό θα γίνει αποκλειστικά από το κράτος, τους ιδιώτες ή με συμμετοχή και των δυο. Μπορώ να συνεχίσω και σε άλλους τομείς αλλά το νόημα είναι το ίδιο, οπότε χάριν συντομίας περιορίζομαι εδώ.
Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω προσωπικό πρόβλημα με τον Κο Τσίπρα, περισσότερο απ'ότι έχω με τους υπόλοιπους πολιτικούς μας. Δεν έχω καν πρόβλημα ασυμφωνίας πολιτικής προσέγγισης. Ή μάλλον έχω, αλλά δεδομένου ότι από όλους τους αρχηγούς των πολιτικών δυνάμεων της χώρας είναι ο μόνος που δείχνει να μπορεί να προσφέρει κάτι στον τόπο, και δεδομένου ότι κανείς δεν μου παρέχει αυτό που θέλω ιδεατά να ακούσω, τείνω ιδεολογικά να προσεγγίζω τις αριστερές-σοσιαλιστικές πτέρυγες της πολιτικής σκηνής.
Το θέμα είναι ότι ο Κος Τσίπρας άθελά του (ή ηθελημένα, δεν το γνωρίζω) ανέδειξε μέσω μιας δίλεπτης συνέντευξης όλες τις παθήσεις του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Ενός συστήματος που διαχειρίζεται τις τύχες τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων, και που στην "ελεύθερη" ελληνική αγορά έχει καταφέρει και προσφέρει 560 Ευρώ βασικό μισθό σε νέους ανθρώπους που κατά τη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν πτυχίο πανεπιστημίου, μεταπτυχιακό και άπταιστη γνώση τουλάχιστον 2 ξένων γλωσσών. Σε αυτή την αγορά σας διαβεβαιώνω ότι ένας νέος 38 ετών, κάτοχος Διπλώματος Πολιτικού Μηχανικού Ε.Μ.Π και χωρίς (απ'ότι φάνηκε) επαρκή γνώση καμίας ξένης γλώσσας δυσκολεύεται να βρει αξιοπρεπή εργασία, τουλάχιστον αξιοκρατικά, καθότι ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος.
Και όμως, αυτός ο νέος αυτή τη στιγμή καλείται να γίνει ο πρώτος πολίτης της χώρας, να πάρει στα χέρια του τις τύχες μας και να ανατρέψει το σάπιο, αδιαφανές και διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο! Και μάλιστα έχει βρει εν μια νυκτί φανατικούς υποστηρικτές που είναι διατεθειμένοι να τον υπερασπιστούν ακόμα και όταν υποπίπτει σε εξόφθαλμα ολισθήματα, ακόμα και όταν αλαζονικά επαίρεται διεθνώς. Ε όχι κύριοι πολίτες αυτής της χώρας, δεν χρειαζόμαστε κόλακες, χρειαζόμαστε νηφαλιότητα στην κρίση μας. Δεν θα πάμε να αλλάξουμε τα πάντα υποπίπτοντας στα ίδια λάθη.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας κυβερνήσουν δια του παραδείγματος (αγγλιστί lead by example). Ανθρώπους που πρώτα θα δουλέψουν να αλλάξουν τη χώρα κι έπειτα -πατώντας σε αποτελέσματα και σε βαθιά γνώση των ικανοτήτων μας ως λαός- θα βγουν να αλλάξουν διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες. Κι όχι ανάποδα, με καταγγελίες χωρίς να γνωρίζουμε αν μπορούμε έστω να παράγουμε όσα καταναλώνουμε. Αυτό δεν απευθύνεται στον Κο Τσίπρα, αλλά σε όλους του πολιτικούς μας, ανεξαρτήτως πτέρυγας.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μας να φέρουμε τους πολιτικούς μας σε δύσκολη θέση απαιτώντας σοβαρό πολιτικό λόγο. Κι επιτέλους ας συγκεντρωθούμε λίγο, αξίζουμε κάτι καλύτερο απ'όλους αυτούς. Αξίζουμε κάτι καλύτερο από μια διλληματική πόλωση φαντασμάτων αριστεράς-δεξιας ή μνημονιακών-αντιμνημονιακών, ας το απαιτήσουμε...
Νομίζω πως όπως όλοι οι λαοί έτσι και στη δική μας περίπτωση οι «ηγέτες» (και βάζω εισαγωγικά γιατί μόνο ηγέτες δεν είναι – αλλά κακοί διαχειριστές των κοινών πραγμάτων της χώρας) αντικατοπτρίζουν το λαό που τους ανέδειξε είτε μέσα από ανταλλάγματα, είτε μέσα από σκοπιμότητες, είτε από άγνοια, είτε αν θέλετε επειδή τους πίστεψε και είπε να τους δοκιμάσει.
ReplyDeleteΟπότε οι ευθύνες μας είναι τεράστιες. Είναι μεγάλες. Αλλά χαίρομαι που τουλάχιστον ακόμη και τώρα – και φαντάζομαι όπως και οι υπόλοιποι που διαβάζουν τα κείμενα αυτά – δεν φέρουν μέσα τους τον καημό ότι έχουν ευθύνη. Γιατί προσωπικά ευθύνη δεν έχω. Θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που ακόμη δεν έχω ξεγελαστεί από όλους αυτούς αλλά ταυτόχρονα κρατάω μια κριτική σκέψη και έχω και πολιτική άποψη. Ακομμάτιστη βέβαια.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους που έχουν στο παρελθόν αλλάξει τον εαυτό τους πρώτα. Μετά άλλαξαν τον μικρόκοσμό τους και τώρα θα μπορούν να αλλάξουν και τη χώρα. Αλλά δυστυχώς ο κάθε Τσίπρας ούτε τον εαυτό του δεν προσπάθησε καν να αλλάξει. Τουλάχιστον αυτό δείχνει προς τα έξω…
Αλλά υπάρχει φως. Αγνό, μικρό αλλά ελπιδοφόρο. Και μην μου πείτε ότι δεν το βλέπετε; Μια μικρή επίκληση του παρελθόντος κάντε και θα δείτε από πού έρχεται το φως.
Έχεις δίκιο Μπίλυ. Υπάρχει φως και ο κόσμος αλλάζει, και μάλιστα γρήγορα για τα ελληνικά δεδομένα. Γιαυτό και συνεχίζουμε να γράφουμε, κι εσυ κι εγώ, γιατι βλέπουμε ότι κάτι γίνεται και δεν είναι τελείως άσκοπα όλα αυτά.
DeleteΘέλει πολλή προσπάθεια ακόμα όμως, να μην τα παρατήσουμε και να μην ξεγελιόμαστε απο διάτοντες αστέρες, χωρίς να κοιτάμε σε βάθος το ποιόν τους. Σοβαροί άνθρωποι θα προκύψουν, αν αυτό πραγματικά θέλουμε!
Μανώλη θα μου επιτρέψεις να ενημερώσω ότι ο βασικός πλέον ειναι κατω απο τα 500 (498 περίπου. αν αφαιρέσεις και μια έκτακτη εισφορά κτλ πέφτει αλλα 8-10 ευρώ αν θυμάμαι καλα).
ReplyDeleteΔυστυχώς πιο πολύ μάχη γίνεται για να κρατηθούν καρέκλες και να προασπίσει (ο καθένας αναλογα στο χώρο τον οποίο κινείται) τις αριστερές ή δεξιές ιδέες του. Με την ουσία οτι πρεπει να γίνουν πεντε βασικα πράγματα ουδείς ασχολείται. Από τη μία λυπάμαι που βλέπω ανθρώπους να "τσιμπάνε" ακόμα σε δηλώσεις του στυλ "100.000 προσλήψεις, αυξήσεις κτλ κτλ" παρολο που όλοι ξέρουμε οτι τα ταμείο ειναι μείον. Καταλαβαίνω οτι πολλοι βρισκονται στην απελπισία και ηδη εχουν δοκιμασει αλλα σχηματα και προκοπή δεν είδαν.
Στην ολη κατασταση το θετικό ειναι οτι οι ελληνες πολιτες εχουν αρχίσει και "ξυπνάνε" και δεν παραμυθιάζονται πλεον. Όσο γίνονται περισσότεροι οι πολίτες αυτοί τοσο περισσοτερο ελπιζουμε οτι καποια στιγμη θα μπορεσουμε να αλλαξουμε πολλα πραγματα για το τοπο μας.